czasami pojawia się takie uczucie. ścisk w żuchwie. tuż obok tętniącego życiem węzła krwi. tego, który oddaje ten cenny płyn do mózgu. utrzymujesz jeszcze w swoich oczach łzy. nie czas płakać. ale jest ci tak, że powinien cię przytulić. taką bezsilność szarą czuć. roztargnioności jest to przyczyna. wynikiem ważne i ważniejsze. tu i przyszłość. nie ma co się nad tym teraz zastanawiać.
bo czasami się modlę. o takie sprawy, na które nie mam wpływu. na które wpływu nie ma nic. i czekam aż się nie spełni, bo nie umiem potwierdzić, czy aby na pewno w te modlitwy wierzę. szlag by trafił wszystkie zasady!
