- Ile trwa najkrótsza noc w roku?
Chyba za krótko. Za krótko, żeby zdążyć. Za krótko, żeby wypełnić ją najlepszymi dźwiękami odbijającymi się echem od nocnej ciszy betonowych ścian. Za krótko, na chwilę zastanowienia w milczeniu, kiedy przechodzą analizę słowa - z mózgu przez wszystkie komórki ciała lecą - i wypadają z gardła zachrypłe już lekko. Za krótko, by ukradkiem spoglądać jak śpi. Za krótka, by przebudzać się chwilowo szukając ciepła. Za krótka, by spadać z miasta, jak gwiazdy z nieba. Za krótka, by szukać szczęścia...
Przez całą noc można wysączyć jedno ciemne piwo. Cierpki smak miesza się z goryczką nastroju i wpływa na ciało rozluźniająco. Chłodne powietrze wlatuje przez cienką szczelinę okna wychodzącego na ulicę. I tylko stamtąd słychać jakieś dźwięki, bo tu nawet ja się nie ruszam, żeby nie zamieszać powietrza, jeszcze wypełnionego jej zapachem. Tkwię w bezruchu tnąc w głowie na części minuty ostatniego dnia. Wciąż nie mogąc uwierzyć w tę składankę z przypadków...
